مسافر

با مادر خانواده ای که در نجف مهمانشان هستیم صحبت می کنیم. تعریف می کند که سه تا از برادرهایش را صدام پنج سال حبس کرده و بعد از پیگیری های زیاد آزاد شدند. همسایه شان یک خانواده نه نفری بودند، پدر و مادر خانواده را فرستادند ایران و پنج پسر و دو دختر خانواده را اعدام کردند. همسایه دیگرشان یک پسر داشت، در جنگ با ایران فرستادندش جبهه و چون حاضر نشده بود بجنگد از پشت با تیر او را کشتند. همه اموال یکی از آشناهایشان را به جرم اینکه اجدادشان ایرانی بودند گرفته اند و خودشان را با همان پیراهنی که تنشان بوده فرستادند ایران. مادربزرگ خانواده می گوید با چشمان خودش دیده که مردم را از حرم حضرت علی ^{علیه السلام} سوار کامیون کردند و بردند در گودال هایی زنده به گور کردند.

بعد تعریف همه این قصه ها، می گوید صدام عاشق جنگ و کشتار بود و بیشتر از ایرانی ها و مردم سایر کشورها، از مردم عراق کشته بود. و در آخر اضافه می کند وقتی آمریکایی ها آمدند اولش خوشحال شدیم که شر صدام را از سرمان کم کرد؛ ولی بعد از مدتی فهمیدیم آمریکایی ها از صدام هم بدترند.